Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «قدس آنلاین»
2024-05-05@12:56:14 GMT

پای بهداشت اینجا لنگ می‌زند

تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۹۰۶۶۶

  «سلامتی یک شعار نیست بلکه حق شماست» این عبارت نه شعار تبلیغاتی کاندیدای خاصی است و نه پیامی در آگهی‌های بازرگانی صداوسیما، بلکه عبارتی است که دکتر موسوی، رئیس بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد مشهد در معرفی چشم‌انداز این مرکز درمانی در صفحه شخصی خود به آن اشاره دارد.


محبوبه علیپور/

  «سلامتی یک شعار نیست بلکه حق شماست» این عبارت نه شعار تبلیغاتی کاندیدای خاصی است و نه پیامی در آگهی‌های بازرگانی صداوسیما، بلکه عبارتی است که دکتر موسوی، رئیس بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد مشهد در معرفی چشم‌انداز این مرکز درمانی در صفحه شخصی خود به آن اشاره دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته پیش از هر گونه قضاوت درباره این قضیه جا دارد به روند شکل‌گیری و توسعه بیمارستان یاد شده نگاهی بیندازیم تا دریابیم متولیان حوزه سلامت استان خراسان رضوی چقدر در تحقق این نظر که سلامتی حق مردم است، موفق بوده‌اند؟

*از تیمارخانه جذامیان تا بیمارستان هیئت امنایی

وقتی از بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد حرف می‌زنیم در واقع بخشی از تاریخ شهر مشهد را در منطقه شمال شرق این شهر روایت می‌کنیم؛ چراکه آنچه امروز به عنوان بیمارستان می‌شناسیم در واقع بازمانده «قلعه کهنه»؛ محل نگهداری بیماران جذامی است که حدود ۱۰۰ سال پیش در این منطقه وجود داشته است. به این ترتیب از آغاز دهه ۶۰ و به دنبال تغییر کاربری، مجموعه یاد شده در قامت بیمارستان ظاهر شد و از سال ۱۳۸۵ نیز در راستای اجرای ماده ۸۸ برنامه چهارم توسعه به عنوان بیمارستانی هیئت امنایی به کار خود ادامه داد. به هر روی در راستای بهبود امکانات خدماتی در سال ۱۳۹۴ پروژه ساخت بیمارستانی نوپا در جوار فضای موجود شروع شد که بنا بر وعده مسئولان مقرر شد تا فروردین سال جاری به اتمام برسد که همچنان بنایی نیمه‌کاره در محاصره فنس‌ها و نخاله‌های ساختمانی است.

*در تقلای زندگی

روز سه‌شنبه همزمان با فرصت عیادت بیماران به این بیمارستان می‌روم.

پس از ورود به بخش اورژانس سوانح به راهرویی در سمت راست می‌پیچم. پشت میز ایستگاه پرستاری هیچ نیروی بیمارستانی را نمی‌بینم. چند قدم جلوتر از لای در نگاهی به اتاقی بزرگ که پر از بیمار است، می‌اندازم که مرد سپیدپوشی را می‌بینم که بدون هیچ دستگاه شوک الکترونیکی و تنها با انجام ماساژ قلبی در تقلای احیای بیماری است. ناگهان دو مأمور با لباس‌های آبی سر می‌رسند و با هیجان می‌گویند: اینجا چی کار می‌کنید؟ وانمود می‌کنم که بیمارمان شب گذشته به این بیمارستان اعزام شده و مرد جواب می‌دهد: پس دیگر اینجا نیست به داخل بخش بردند. بدون هیچ گفت و شنودی از بخش بیرون می‌آیم.

*فقر نظافت در بیمارستان

گوشه‌ای از محوطه بیمارستان روی نیمکتی سیمانی می‌نشینم. زن جوان اشک می‌ریزد و به همراهش می‌گوید: خوب بود ما را شناخت... حرف زد... حالا می‌گویند به کما رفته است. از خانمی که برای عیادت آمده از وضعیت بیمارستان می‌پرسم. در حالی که سعی می‌کند صبور به نظر برسد، جواب می‌دهد: خیلی خوب نیست. همیشه بین خانواده‌ها و کارکنان برای ضعف رسیدگی جنجال و بگومگو رخ می‌دهد. همین چند دقیقه پیش بخش آزمایشگاه باز هم بحث و دعوا بود. مردم راضی نیستند. نظافت اینجا هم فاجعه است، آنژیوکت استفاده شده‌ای روی زمین افتاده بود و هیچ کس پیدا نمی‌شد که از روی زمین بردارد تا به پای کسی نرود و موجب درد و مرض تازه‌ای نشود.

خانمی دیگر اما خدمات بیمارستان را مناسب می‌داند و می‌گوید: وقتی پدرم را آوردیم بلافاصله به بخش جراحی بردند. در حال حاضر هم در بخش مستقر شده و رسیدگی می‌کنند.

*کسب و کارهای حاشیه‌ای

برخلاف اغلب بیمارستان‌ها که سعی شده واحدهای درمانی به هم نزدیک باشند اما در بیمارستان هاشمی‌نژاد می‌توان بخش‌ها را با پراکندگی غیرمعمولی دید. از نوارهای رنگی راهنمای مسیر هم خبری نیست. پس خودمان مسیری را پیش می‌گیریم تا به بخش مراقبت‌های ویژه می‌رسیم. پیش از ورود به بخش اعصاب در راهرویی که مساحت آن حدود ۲۴ متر است، خانواده‌ها تصویر عزیزانشان را در نمایشگری که به دیوار نصب شده تماشا می‌کنند. هرازگاهی صدای ضجه‌ای در این راهرو کوچک می‌پیچد اما اغلب آهسته گریه می‌کنند. توانی برای پرس‌وجو از خانواده‌ها ندارم. می‌ایستم و به صفحه نمایشگر و آدم‌هایی که رنجور روی تخت‌ها افتاده‌اند، چشم می‌دوزم. این غمگین‌ترین فیلمی است که از قاب نمایشگر می‌بینم، بغض می‌کنم. خانم جوانی سراغم می‌آید و از اوضاع بیمارمان می‌پرسد، بار دیگر ماجرای تصادف خیالی بیمارمان را تعریف می‌کنم. پس از مدتی گفت‌وگو، زن جوان کارت ویزیتش را می‌دهد تا در صورت برنامه‌ای برای شکایت و دریافت دیه به دفتر حقوقی او مراجعه کنم.

* اعتباربخشی بیمارستانی، زباله‌های پراکنده و در و پنجره‌های شکسته

باز هم محوطه را برای رسیدن به بخشی دیگر پشت سر می‌گذارم. بی‌وقفه تخت‌هایی از این سو به آن سو بیمارانی را که نمی‌دانم مرده‌اند یا زنده، حمل می‌کنند و آمبولانس‌ها بی‌هیچ آژیر و تشریفاتی در رفت و آمدند. گوشه‌ای از محوطه باکس زباله‌ای رها شده و مردی در همان نزدیکی به جارو کردن مشغول است. در فاصله‌ای نه چندان دور از این صحنه، آمبولانسی ایستاده که درهایش در امتداد مسیر نظافت مرد قرار گرفته و باز مانده است. اغلب عابران با کنجکاوی به داخل خودرو نگاهی می‌اندازند. خوشبختانه خالیست و گویا مسئول خودرو نیز مشغول نظافت است. به هر روی مسیر باریکی را که در کنار بنای نیمه‌کاره‌ای قرار گرفته، طی می‌کنم و به محوطه بازی می‌رسم. گوشه و کنار محوطه می‌توان زباله‌هایی را دید که به دلیل نبود سطل زباله رها شده‌اند. البته شرایط بهداشتی همین سطل‌های کم نیز چندان مطلوب نیست. سطل‌های موجود در محوطه در نداشته و کیسه زباله‌ها پاره شده، گویا مدت‌هاست که به جای تعویض فقط تخلیه شده‌اند. در و پنجره‌های زنگ زده و فرسوده و شیشه‌های شکسته، اندوه فضا را بیشتر به رخ می‌کشد. همین زمان خبری را به خاطر می‌آورم که تأکید داشت «درجه اعتباربخشی بیمارستان هاشمی‌نژاد از سوی وزارت بهداشت یک است!».

*پشت پنجره‌های سرگردانی

هر چه بیشتر گوشه و کنار بیمارستان را جست‌وجو می‌کنم کمتر به نشانه‌هایی می‌رسم که به من القا کند اینجا بیمارستان است. چنانکه بیش از کارکنانی با لباس‌هایی سفیدرنگ با مأموران انتظامی آبی‌پوش مواجه می‌شوم.

جماعتی پشت پنجره‌هایی ایستاده و با عزیزانشان صحبت می‌کنند و جویای احوالشان می‌شوند. زن سالمند و ریزنقشی از نیم پله‌ای که زیر پنجره توری قرار دارد، بالا رفته و به پیرمردی که آن سوی پنجره روی تخت نشسته، می‌گوید: شنیدم دیشب حالت بد شده!؟ به موقع پرستارها آمدند؟ الان خوبی؟ پیرمرد با لبخند فقط سری تکان می‌دهد. زن با تبسمی شرمگین که بغضی را پنهان می‌کند دیگر حرف نمی‌زند. بی‌شک این رمانتیک‌ترین صحنه‌ای است که امروز در بیمارستان می‌بینم. مسیر پنجره‌ها که به بخش قلب ختم می‌شود را دوباره پیش می‌گیرم. زن جوانی با لهجه شمال خراسانی به بیماری که کنار پنجره خوابیده، می‌گوید: بیماری که پشت پرده روبه‌روی شماست را می‌بینید؟ خوابیده؟ و مرد هیچ جوابی نمی‌دهد. زن جوان چند بار پدرش را صدا می‌زند. مردی آرام پرده‌ای را تکان می‌دهد. زن به سمتی دیگر از پنجره می‌رود تا پدرش را بهتر ببیند، اما باز هم موفق نمی‌شود. دوباره بلندتر می‌گوید: هیچ پرستاری داخل اتاق نیست؟ یکی این پرده را کنار بکشد! دقایقی کوتاه منتظر می‌مانم تا ادامه ماجرا را ببینم اما خبری نیست. چند قدمی که از پنجره‌ها دور می‌شوم، زنی را می‌بینم که سرگردان نگاهش را به سمت پنجره دوخته است. از او درباره اوضاع خدمت‌رسانی بیمارستان می‌پرسم که با گلایه می‌گوید: ما چون با آمبولانس بیمارمان را آوردیم ناچار شدیم که بیمارمان را بستری کنیم. حالا هم به دلیل دستگاه‌هایی که به بیمارمان وصل شده، فقط منتظریم. می‌گویند: در صورت انتقال اگر اتفاقی افتاد مسئول و مقصر خودتان هستید. او تأکید می‌کند: به هیچ وجه رسیدگی خوب نیست بیمارمان را اورژانسی آوردیم اما پرستارها مدام موبایل‌بازی می‌کنند. باید سر ساعت بیمارمان دارو بخورد؛ دارو را روی میز کنارش گذاشتند اما این بیمار نمی‌توانست بلند شود، هیچ کس هم نفهمید این دارو اینجا مانده است. بیمارستان‌های دیگر شهر شاید شلوغ باشند اما از نحوه رسیدگی رضایت داریم.

*پایان فرصت ملاقات

زمان عیادت تمام شده و می‌خواهم بیمارستان را ترک کنم اما همچنان تخت‌ها و خودروهای آمبولانس در تردد هستند. مأموران آبی‌پوش نیز همراهان را به خروج از بخش‌ها دعوت می‌کنند. خانواده‌ها با بی‌رغبتی بیرون می‌آیند و گوشه خیابان می‌ایستند. مغازه‌های تجهیزات پزشکی در اطراف بیمارستان فعال و پررونق مشغولند.

بنا بر شواهد بیمارستان هاشمی‌نژاد را باید کهنسال‌ترین عنصر این محله دانست که دیگر رمق چندانی برایش باقی نمانده است.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: بیمارستان هاشمی نژاد مشهد بهداشت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۰۶۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آغاز به کار سامانه نظارت و شفافیت اطلاعات و اسناد( پنجره) در صندوق ذخیره فرهنگیان

به گزارش قدس آنلاین و به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل صندوق ذخیره فرهنگیان، محسن احمدی امروز تصریح کرد: این سامانه، نخستین اقدام برای دستیابی به سیستم های کنترل هوشمند و از مهمترین زیرساخت‌های نوین و فناورانه برای مدیریت و نظارت همه جانبه و داده محور فعالیت هلدینگ‌ها و شرکت‌های تابعه صندوق ذخیره فرهنگیان محسوب می‌شود و به طور دقیق تر، این سامانه پنجره‌ای برای نظارت مستمر و آنلاین بر جریان اطلاعات و اسناد عملکردی هلدینگ‌ها و شرکت‌های تابعه است.

وی افزود: هدف از طراحی و تولید این سامانه، ساماندهی و حفظ اسناد و اطلاعات شرکت‌های زیر مجموعه صندوق، حفظ و توسعه شفافیت و آگاهی، حمایت از حقوق سرمایه‌گذاران (فرهنگیان)، نظارت موثر بر حسن اجرای قوانین و مقررات، تسهیل فرآیند تهیه و افشای اطلاعات، ایجاد هماهنگی بین واحدهای درون سازمانی و گام مثبتی در جهت پیشگیری از وقوع مشکلات است.

«پنجره» یک محصول دانش‌بنیان و بومی

مدیرعامل صندوق با اشاره به قابلیت‌ها و ظرفیت‌های این مجموعه بزرگ اقتصادی اظهار داشت: پنجره محصولی است که به صورت کاملاً بومی و اختصاصی، توسط شرکت دانش‌بنیان پژوهش و نوآوری صنایع آموزشی از شرکت‌های تابعه صندوق ذخیره فرهنگیان طراحی و تولید شده است.

احمدی تاکید کرد: از آنجا که نظارت و شفافیت دو روی یک سکه هستند، این سامانه از طریق افزایش شفافیت، امکان پایش و ارزیابی دقیق، سریع و جامع برای تمام ذینفعان را فراهم می‌کند.

مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان با اشاره به اینکه سامانه پنجره، بخشی از برنامه و راهبرد جامع صندوق به منظور توسعه زیرساخت‌های نوین نظارتی و مدیریتی می باشد افزود هدف پنجره  نظارت همه جانبه و داده‌محور بر فعالیت ها و عملکرد هلدینگ‌ها و شرکت‌های تابعه است.

احمدی در همین زمینه افزود: در تکمیل این رویکرد، سامانه یکپارچه برنامه، بودجه و عملکرد، با هدف پایش منظم میزان تحقق اهداف کمی و کیفی برنامه و بودجه سالیانه هر یک از هلدینگ‌ها و شرکت‌های تابعه و مقایسه با شاخص‌های مختلف در دستور کار قرار گرفته است.

توسعه و تکمیل سامانه جامع هوش تجاری در آینده نزدیک

مدیرعامل صندوق با اعلام اینکه ایجاد  و راه اندازی سامانه جامع هوش تجاری (BI) اختصاصی صندوق ذخیره فرهنگیان نیز هدف گذاری شده است اظهار داشت: سامانه هوش تجاری به ‌منظور کنترل متمرکز بر روی شاخص‌های قابل اندازه‌گیری مدیریتی و در شرکت‌های تابعه، تحلیل مبتنی بر داده و اطلاعات عملکرد شرکت‌ها و مقایسه با یکدیگر و شرکت‌های فعال در صنعت مشابه، احصاء چالش‌ها و مشکلات پیش روی شرکت‌ها و انجام اقدامات پیشگیرانه و پیش‌بینی روند درآمدزایی و سود و زیان بنگاه‌های اقتصادی در حال تکمیل و توسعه است.

وی بیان کرد: اعمال مدیریت اثربخش‌تر و افزایش بهره‌وری سازمانی در تمام زنجیره ارزش اقتصادی صندوق ذخیره فرهنگیان از مزایای این سامانه است که در آینده نزدیک در چند فاز طراحی شده و در صندوق استقرار خواهد یافت.

امکان نظارت دقیق و برخط ذینفعان بر تمامی فعالیت‌های صندوق

محسن احمدی همچنین اظهار داشت: در بخش حقوقی نیز سامانه مدیریت امور دعاوی با هدف نظارت اثربخش بر پرونده‌های حقوقی شرکت‌ها و به اشتراک‌گذاری درس‌آموخته‌های شرکت‌ها با یکدیگر پیش‌بینی شده است.

وی در پایان تصریح کرد: این سامانه‌ها که در مجموع سیستم نظارتی و شفافیت صندوق ذخیره فرهنگیان را تشکیل می‌دهند، ابزار بسیار مهمی در اختیار تمامی ذینفعان به ویژه فرهنگیان عزیز خواهد بود تا از این طریق بر دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری این مجموعه عظیم اقتصادی نظارت و کنترل دقیق داشته باشند.

مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان درخصوص چگونگی دسترسی به سامانه هوشمند پنجره خاطرنشان کرد: پس از تکمیل مرحله ورود داده ها و اطلاعات به این سیستم و طی یک زمان بندی مشخص بتدریج همه ذی نفعان به اطلاعات سامانه پنجره دسترسی خواهند داشت.

منبع: قدس آنلاین

دیگر خبرها

  • آغاز به کار سامانه نظارت و شفافیت اطلاعات و اسناد در صندوق ذخیره فرهنگیان
  • آغاز به کار سامانه نظارت و شفافیت اطلاعات صندوق ذخیره فرهنگیان
  • آغاز به‌کار سامانه نظارت و شفافیت اطلاعات و اسناد صندوق ذخیره فرهنگیان
  • کمک ۳۴۰ میلیارد ریالی خیرین البرزی در طرح پنجره‌های امید
  • آغاز به کار سامانه نظارت و شفافیت اطلاعات و اسناد( پنجره) در صندوق ذخیره فرهنگیان
  • این مورد جزو خدمات درمان رایگان کودکان نیست | ۲ سامانه برای ثبت شکایت از بیمارستان‌ ها 
  • جمع‌آوری نمای کامپوزیت برخی از بیمارستان‌های تهران به دلیل ناایمن‌بودن
  • بیمارستان رازی کوهدشت سال ۱۴۰۴ افتتاح می‌شود
  • تکمیل بیمارستان رازی کوهدشت تا پایان سال ۱۴۰۴
  • طرح/ با مهر معلم آمدم تا اینجا